ترکیب و تنوع فیتوپلانکتونی در رژیم غذایی کپور نقره ای (hypophthalmichthys molitrix) و آب بندان های منطقه ی مرکزی مازندران

بررسی فیتوپلانکتون و رژیم غذایی ماهی کپور نقره ای (molitrixhypophthalmichthys) در سه آب بندان اسفندان، محمدآباد و عرب محله واقع در محدوده مرکزی استان مازندران به منظور شناسایی گونه های مختلف فیتوپلانکتونی آن با بطری روتنـر به حجم 2 لیتر و به صورت ترکیبی (شامل سطح، میانی و عمق) از هر ایستگاه با عمق آب بندان های اسفندان 4 متر، محمد آباد 3 متر و عرب محله 4 متر و یک بار در پانزدهم هر ماه صورت گرفت. نمونه های فیتوپلانکتون با فرمالین (4 درصد) تثبیت و به ازمایشگاه منتقل گردیدند. برای بررسی محتویات دستگاه گوارش، 45 قطعه ماهی کپور نقره ای در هر آب بندان طی ماه های خرداد، تیر و مرداد سال 1391 صید شد. در بررسی فیتوپلانکتون جمعاً 50 گونه شامل سیانوباکتریا (11 گونه)، کلروفیتا (18 گونه)، باسیلاریوفیتا (19 گونه ) و ائوگلنوفیتا (2 گونه) شناسائی گردید. ترکیب گونه ای فیتوپلانکتون در اسفندان، محمد آباد و عرب محله طی مدت مطالعه شامل 44، 47 و 41 گونه بود. بیشترین درصد حضور فیتوپلانکتون در آب بندان اسفندان به ترتیب مربوط به باسیلاریوفیتا (39 درصد)، کلروفیتا (37 درصد)، سیانوباکتریا (19 درصد) و اوگلنوفیتا (5 درصد) و کمترین درصد حضور در آب بندان محمدآباد مربوط به اوگلنوفیتا (4 درصد)، کلروفیتا (36 درصد)، سیانوباکتریا (21 درصد) و باسیلاریوفیتا (39 درصد) بود. میانگین تراکم و زیتوده فیتوپلانکتونی در سه آب بندان مورد بررسی به ترتیب 106×3/0±4/2 عدد در لیتر و 3/0±8/3 میلی گرم در لیتر بود. در سه آب بندان مورد بررسی تراکم فیتوپلانکتونی اختلاف معنی داری نداشتند (05/0 p). میانگین درصد گروه های فیتوپلانکتونی در ابتدا و انتهای محتویات روده ماهی کپور نقره ای (فیتوفاگ) به ترتیب شامل: کلروفیتا (11/43 و 33/38)، باسیلاریوفیتا (78/28 و 67/26)، سیانوباکتریا (67/21 و 11/28) و اوگلنوفیتا (44/6 و 7) درصد بود. بیشترین تراکم فیتوپلانکتون تغذیه شده در ابتدا و انتهای روده ماهیان مورد بررسی، مربوط به گروه کلروفیتا به ترتیب با 77 درصد و 66 درصد بود. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، ماهی کپور نقره ای بیشتر از گروه کلروفیتا و باسیلاریوفیتا در مقایسه با گروه سیانوفیتا و اوگلنوفیتا تغذیه می کند.